سبک هنری باروک

باروک (به فرانسوی: Baroque) روشی است در هنرهای معماری، نقاشی، موسیقی و مجسمه‌سازی که در ایتالیا آغاز شد.ریشهٔ این کلمه از واژه پرتغالی بارُکو به معنی مروارید صیقل‌نیافته بوده‌است. گروهی نیز بر این عقیده‌اند که معنای این واژه، پوچ، زشت، مضحک و عوضی است. این واژه در آغاز برای تمسخر این شیوه استفاده می‌شد؛ زیرا منتقدان معتقد  بودند هرگز نباید بنایی ساخت که از اصول و عناصر بناهای یونانیان و رومیان  پیروی نکند؛ بناهای کلاسیک باید بر این اصول ساخته شوند و انحراف از آن را «کژسلیقگی اسف‌انگیز» می‌دانستند. اما پس از آن‌که این شیوه مورد توجه قرار گرفت، به معنای شکوه‌مند و پرتجمل استفاده شد.

به وجود آمدن شیوهٔ باروک در اروپا را می‌توان به سه دلیل عمده نسبت داد: اول، جنبش دین‌پیرایی، رهبران کلیسای کاتولیک را واداشت تا از جذابیت‌های هنری برای تبلیغ دین استفاده کنند و به این ترتیب، موقعیت متزلزل خود را بهبود بخشند. به همین  دلیل از هنرمندان می‌خواستند کلیساها را مجلل و باشکوه بسازند. دوم، شاهان اروپا، در پی استقلال یافتن و ثبات قدرتشان، می‌خواستند با قصرهای باشکوه  خود، قدرت خود را به همگان نشان دهند و سوم اینکه، هنرمندان نسبت به شیوهٔ  هنری رنسانس و نظم و ثبات آن، معترض بودند و می‌خواستند در آفرینش هنری  آزاد باشند. 

پرهیز از خطوط مستقیم، استفاده از تزئینات و تجمل فراوان در معماری، استفاده از رنگ پر درخشش طلایی، نجاری، نقاشی های سقفی و تجملات فراوان حتی بر روی کالسکه ها از جمله تحولات دوره باروک است. نقاشی باروک از غنی ترین و کامل ترین پدیده‌ های قرن هفدهم است. در نقاشی باروک خطوط پیرامون اشیا حذف می‌ شود و  از خطوط محو به جای آن استفاده می‌ شود .آرایش و ترکیب بندی عناصر درونی  نقاشی‌ های این دوره از تنوع برخوردار است.

نقاشی اوج باروک به جای پرداختن به جزئیات اثر به کلیات می‌پردازد. یکی از عناصر اساسی در همه نقاشی‌های باروک نور است.جای پای نقاشان باروک را می‌توان در کشورهای ایتالیا، اسپانیا، هلند و فرانسه دید.

هنرمندان معروف این دوره  عبارتند از: رامبراند، ال گرکو، تیه پولو، روبنس، برنینی، نیکلا پوسن،  آنیباله کاراچی و کاراواجو است.

Rembrandt van Rijn, The Night Watch or The Militia Company of Captain Frans Banning Cocq