این جنبش شیفته سرعت، تکنولوژی، ماشین‌ها و انرژی زندگی مدرن بود. هنرمندان فوتوریست تلاش می‌کردند حرکت و پویایی را در آثار خود به تصویر بکشند و به همین دلیل از خطوط مورب، تکرار فرم‌ها و رنگ‌های پرانرژی استفاده می‌کردند. در نقاشی، هنرمندانی مثل اومبرتو بوچونی و جاکومو بالا تلاش کردند گذر زمان و حرکت اشیا را در یک تصویر نشان دهند. فوتوریسم تنها محدود به نقاشی نبود و در مجسمه‌سازی، معماری و حتی ادبیات هم نفوذ داشت. اگرچه بعدها به‌خاطر ارتباط برخی از اعضای آن با سیاست‌های فاشیستی، جایگاهش تضعیف شد، اما از نظر هنری تأثیری پایدار بر هنر مدرن بر جای گذاشت.