در هنر معاصر، دیگر یک سبک غالب وجود ندارد؛ بلکه ما با دنیایی متکثر از رسانه‌ها، تکنیک‌ها و دیدگاه‌ها روبه‌رو هستیم. ویدئو آرت، اینستالیشن، هنر دیجیتال و پرفورمنس آرت تنها بخشی از زبان‌های جدید این دوران هستند. هنرمندانی مثل جف کونز، دامیان هرست و یایوی کوساما نمونه‌هایی از این رویکرد متنوع و جهانی‌اند. هنر معاصر بیشتر به مسائل اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی می‌پردازد و ارتباط نزدیکی با زندگی روزمره و تکنولوژی دارد.

اگرچه تاریخ هنر مسیری طولانی از نگاره‌های نخستین در غارها تا جنبش‌های پیچیده و متنوع هنر معاصر را طی کرده، اما یک نکته ثابت مانده است: هنر همیشه راهی برای ورود به زندگی روزمره انسان پیدا کرده. همان‌طور که سبک‌های هنری بر نقاشی، مجسمه‌سازی و ادبیات اثر گذاشتند، بر معماری و طراحی فضاها هم تأثیر عمیق داشتند. از خطوط نرم و طبیعت‌گرای آرت نوو گرفته تا سادگی و نظم مینیمالیسم، و حتی جسارت پست‌مدرنیسم؛ همه این‌ها در نهایت به شکل‌گیری سبک‌های مختلف دکوراسیون داخلی منجر شدند. به بیان دیگر، وقتی امروز درباره دکوراسیون خانه یا محل کار صحبت می‌کنیم، در واقع ادامه همان سیر تاریخی هنر را دنبال می‌کنیم، با این تفاوت که این‌بار هنر نه فقط در موزه‌ها، بلکه در تک‌تک فضاهای زندگی ما حضور دارد.